Niewiele wiem o życiu i biorąc pod uwagę wszystkie jego aspekty, prawdopodobnie nigdy go nie zrozumiem. Uważam się za obserwatora. Z doświadczeń wyciągam wnioski i sprawdzam je tylko na własnym gruncie. Tylko na nim mogę to zrobić.

Koła zębate zaczęły obracać się wolniej. Przesunięcie o każdego kolejnego zęba kosztowało wiele. Trzask. Coś puściło. Coś nie wytrzymało. Mechanizm wydał z siebie agonalny zgrzyt. Wolniej, i wolniej, aż w końcu przestał się obracać. Coś się zepsuło. Stanął. Bezruch. Już nic się nie da zrobić.

Po raz kolejny używasz dobrego argumentu. Wiesz, że masz rację, a jednak czujesz, że słabniesz. Druga strona znów ma za nic to, co właśnie powiedziałeś. Możesz udowadniać na miliony sposobów, że znasz się na rzeczy i wiesz o czym mówisz, ale to nie daje żadnego efektu.