Siedzę i patrzę,
na białą ścianę,
przestrzeń przede mną,
i wpadł mi ten pomysł:

„Trochę ona jak mój umysł!”

Cebula rasa,
wiatr i pustynne róże,
słowa nie uraczysz,
myślą przestrzeń nieskalana.

„Trzeba coś z tym zrobić z rana!”